13 დეკემბერს საქართველოს მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესია წმიდა ანდრია პირველწოდებულისა და წმიდა დიდი მეფე ვახტანგ გორგასლის ხსენების დღესაღნიშნავს.
ვულოცავ სრულიად საქართველოს!
როგორი ადამიანური იყო ამ დღის სიხარულიც და დარდიც საქართველოში 2014 წლის 13 დეკემბრამდე!
დიახ, 2014 წლის 13 დეკემბერამდე, ვიდრე ვანდალურად არ ააფეთქეს საყდრისის უძველესი ოქროს მაღარო!!!
გასული ორი წლის მანძილზე ყველაფერი გამჟღავნდა, კერძოდ:
- კულტურულ-ისტორიული ბორცვის მოშლის შემდეგ, სამთო-მოპოვებითი სამუშაოები სხვა უბნებზე გაგრძელდა, ანუ ოფიციოზის არგუმენტი - ამ ბორცვის გარდა სამუშაო არ არისო - ტყუილი აღმოჩნდა;
- ოფიციოზის მტკიცება, რომ 3000 კაცი იყო დასაქმებული - ესეც ტყუილი აღმოჩნდა. მთლიანად, სამთო-მოპოვებაზე მადნეულში დასაქმებულთა რაოდენობა 600 კაცზე ოდნავ მეტია;
- შეგვპირდნენ, საყდრისის მუზეუმი აშენდებაო - ესეც ოფიციოზის დღემდე არ შესრულებული დაპირებაა!
ფაქტი ერთია: დრომ არ გაანელა საყდრისის ტრაგედიის სიმძაფრე. მსოფლიო კულტურული საზოგადოება დღემდე გაოცებულია, თუ როგორ დაუშვა ქართველმა ერმა მსგავსი ვანდალიზმი. ერის ყელში გაჩხერილი ბოღმის ზრდა ჯერ არ დასრულებულა!..
საყდრისის მკვლელი (არ ვერიდები ამ სიტყვას) კოჰაბიტები კი დღეს ისევე ამაყობენ ჩადენილით, როგორც ილიას მკვლელები პირველ წლებში ამაყობდნენ თურმე.
დასკვნა მარტივია: მათ ხელში საქართველოს კულტურული ძეგლები საფრთხეშია!
საყდრისი, თამარ მეფის ფრესკა...
ძნელი წარმოსადგენი არაა თუ რას და ვის გაუძლეს ამ ძეგლებმა საუკუნეების მანძილზე.
წარმოუდგენელი კი ისაა, რომ ისინი დამოუკიდებელი საქართველოს სახელმწიფოში იღუპებიან.
ერისთვის საკუთარი იდენტობის ასეთი საყრდენების გამოცლა კი ძალიან საშიშია.
აუცილებელია სიყვარულში გაერთიანება.
უპირველესად უნდა გავერთიანდეთ „საყდრისის ხსოვნაში“.
დიახ, 13 დეკემბერი - „საყდრისის ხსოვნის“ დღეა.